Celem projektu jest pozyskanie i cyfryzacja fotografii ze zbiorów w przestrzeni publicznej w celu ich ochrony przed zapomnieniem. Pozyskiwaniu fotografii będzie towarzyszyć profesjonalny opis archiwalny oraz multimedialny zapis historii mówionej (rejestracje audio i wideo osób opowiadających o poszczególnych fotografiach). Zdjęcia będą pozyskiwane szeroko: z regionalnych ośrodków telewizyjnych i radiowych, w szczególności publicznych, muzeów oraz ze zbiorów znajdujących się w rękach prywatnych. Z tej mozaiki ma wyłonić się zbiór, który będzie mógł pretendować do określenia „Portretu narodu”. Tak ambitny cel wymaga działań niestandardowych i mających charakter długofalowy. Proces musi składać się ze spójnych elementów obejmujących:
- budowę infrastruktury informatycznej,
- stworzenie procesu akwizycji fotografii w sposób ciągły,
- komponentu aktywizacji i edukacji lokalnych ośrodków samorządowych i mieszkańców.
Kluczem do zrozumienia istoty projektu jest zaplanowana ciągłość procesu. W efekcie wdrożenia ma powstać nie tylko infrastruktura techniczna i sam zdigitalizowany zbiór fotografii, lecz także – lub przede wszystkim – ma zostać udrożniony proces pozyskiwania fotografii z regionów do centralnego repozytorium (Narodowe Archiwum Cyfrowe), a następnie ich upublicznienie w skali ogólnopolskiej w ramach portalu internetowego. Osiągnięte to zostanie przez budowę mechanizmów partycypacji lokalnej – aktywizacji i edukacji lokalnych struktur samorządowych i społeczności. Jednostki samorządowe będą partnerami projektu. Ich rolą byłoby zdefiniowanie najważniejszych wydarzeń dla społeczności, konstytuujących jej świadomość historyczną. Określone w ten sposób powojenne wydarzenia będą osią programową w każdym z miast, tj. zbierane fotografie i nagrywane wypowiedzi będą skupione wokół tych wydarzeń (np. powódź we Wrocławiu 1997 r.). Dodatkowo prezydent lub burmistrz będą wyznaczać miejsce spotkań z historią uwzględniające specyfikę danego miasta – preferowane miejsca to ważne ośrodki kultury w regionie: muzea, biblioteki, archiwa miejskie. Projekt będzie realizowany przez konsorcjum, którego organizacją zajmie się Fundacja Sztuka Media Film. Przedstawiona poniżej lista partnerów ma charakter wstępny i może zostać poszerzona wraz z rozwojem projektu.
Narodowe Archiwum Cyfrowe // Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów // Ośrodek KARTA
Projekt jest oryginalną propozycją kontaktu z powojenną (od 1944/45 roku) historią opowiedzianą z bardzo różnych perspektyw przez tysiące Polaków reprezentujących wszystkie generacje i grupy społeczne, a żyjących zarazem w różnych częściach kraju. Wywiad z jedną osobą daje, co oczywiste, jedną perspektywę. Dzięki wywiadom z wieloma osobami badacze historii mówionej uzyskują relacje z wielu punktów widzenia; mogą szukać punktów stycznych, pokazywać strukturę zagadnienia. Zasadniczym elementem ich warsztatu jest znajomość natury pamięci: zarówno tej jednostkowej, jak i grupowej.
Za koordynację działań odpowiada Michał Przymusiński.
Ekspert nowych mediów. Wykładowca w Collegium Civitas, gdzie jednocześnie pełni funkcję Pełnomocnika Rektora ds. Marketingu i Promocji. Prowadzi własną działalność doradczą oraz zasiada w zarządzie spółki Crowley Media, zajmującej się obszarem wykorzystania wideo w social media. W latach 2010-2011 członek rady nadzorczej Związku Pracodawców Branży Internetowej IAB z ramienia TVP. W latach 2002-2006 kierował Ośrodkiem Nowe Media jako jego pierwszy dyrektor i redaktor naczelny, tworzył zręby obecności TVP w nowych mediach i uczestniczył w pracach zespołu definiującego zakres misji TVP. W latach 2010-2011 zastępca dyrektora Ośrodka iTVP-HD, odpowiedzialny m.in. za pracę redakcji portalu TVP.pl, antenę TVP HD oraz pion technologii.
Współtwórca projektu Internetowego Polskiego Słownika Biograficznego, objętego honorowym patronatem Prezydenta RP, a realizowanego przez Narodowy Instytut Audiowizualny we współpracy z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk.